Agnieszka Nikliborc, absolwentka socjologii w Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie oraz stosunków międzynarodowych na Uniwersytecie Jagiellońskim. Jej zainteresowania naukowe koncentrują się na problematyce ludobójstwa, Holocaustu, gender oraz jakościowych metod badawczych, w szczególności metody biograficznej, feministycznych technik badawczych i etycznych aspektów badań społecznych.
Egzemplifikacyjna część pracy daje świadectwo ważności kobiecego punktu widzenia oraz roli epistemologii genderowej odkrywającej świat dramatyczny, okrutny, poniżający godność kobiet w opisywanym obozie. Autorka wykorzystała wspomnieniowe dokumenty takich więźniarek, jak: Halina Birenbaum, Miriam Akavia, Zofia Kossak, Wanda Ossowska, Seweryna Szmaglewska, Krystyna Żywulska. […] Praca nie tylko pozwala zrozumieć kobiece doświadczenia w przestrzeni zagrożenia, poniżenia, utraty człowieczeństwa oraz w kontakcie ze śmiercią, ale i pozwala zrozumieć złożone zachowania i autoidentyfikacje więźniarek.
Z recenzji prof. dr hab. Krystyny Slany
Praca ta określana jest trafnie przez Autorkę jako interdyscyplinarna. Można ją zaliczyć do socjologii „jako takiej”, „socjologii historycznej”, narracji postrukturalistycznej (oddawanie głosu zbiorowościom dotąd ujarzmionym), w szczególności feministycznej czy szerzej – genderowej, narracji postholocaustowej. Książka ta będzie, moim zdaniem, wielkim wkładem w toczące się debaty o Zagładzie, o kobietach „w ogóle”, kobietach jako świadkach i uczestniczkach ważnych wydarzeń, którym dotąd „odbierano głos”, a także o stosowaniu metody biograficznej w badaniach społecznych.
Z recenzji prof. dra hab. Janusza Muchy