Anna Czekanowska, muzykolog i etnograf, autorka wielu książek i rozpraw naukowych z dziedziny etnomuzykologii. W swoich wspomnieniach, pisanych z perspektywy dziesięcioletniej dziewczynki, nakreśliła obraz rodzinnego Lwowa, ogarniętego wojną w 1939 roku, a później okupacją niemiecką i sowiecką. Na kartach swojej książki opisała zmieniającą się rzeczywistość, odchodzenie świata „zapamiętanego”, kojarzącego się z bezpiecznym, iddyllicznym dzieciństwem, i wkraczanie świata „rzeczywistego”, obcego, pełnego nienawiści i przemocy. Przywołała postaci wielu wybitnych naukowców, związanych ze środowiskiem Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie, jak również sylwetkę swojego ojca, prof. Jana Czekanowskiego, antropologa, etnologa, badacza pierwotnych kultur afrykań-skich i podróżnika. Książka o dużej wartości historycznej, uzupełniona przypisami i komentarzami umieszczonymi w książce po każdym rozdziale, oraz fragmentem mapy województwa wołyńskiego w latach 1939–1940. Zilustrowana czarno-białymi fotografiami, które oprócz postaci z rodziny Czekanowskich, Sergiejewskich, Koźmińskich, Szybalskich, przedstawiają polskie, kresowe dwory szlacheckie (Supranówka, Kaczanówka, Klebanówka) oraz najciekawsze zabytki charakterystyczne dla architektury Lwowa (fotografie pochodzą sprzed 1939 roku).