Przemyśl wczesnośredniowieczny to publikacja podsumowująca wyniki badań wykopaliskowych prowadzonych od lat 50. XX w., obejmujących teren dawnego grodu z podgrodziami, osad podgrodowych praz towarzyszących im cmentarzysk. W prezentowanym tomie, obok obszernie zrelacjonowanych wyników starszych badań, zamieszczono również najnowszą propozycję rekonstrukcji wczesnośredniowiecznego przemyskiego grodu i podgrodzi w poszczególnych fazach ich funkcjonowania . W roku 981, jak podaje Povest’ vremennych let z 1. połowy XII w., książę kijowski Włodzimierz zdobył Przemyśl, Czerwień i inne grody.
Przemyśl był wówczas jednym z głównych grodów plemienia Lędzian.
W jego okolicy od końca IX do połowy X w. obok miejscowej ludności słowiańskiej zamieszkiwała niewielka grupa ludności madziarskiej (Węgrzy), po której pozostało niewielkie cmentarzysko szkieletowe. Z odkrytych podczas badań dawnego grodu (późniejszy zamek) pozostałości budowli przedromańskich, rotundę-palatium wiąże się z osobą Bolesława Chrobrego, zaś relikty cerkwi z księciem przemyskim Wołodarem.