Przedmiotem niniejszej monografii są badania komparatystyczne trzech systemów prawnych ochrony przyrody, których najważniejszymi źródłami są:
polska ustawa z 2004 r. o ochronie przyrody,
czeska ustawa z 1992 r. o ochronie przyrody i krajobrazu,
słowacka ustawa z 2002 r. o ochronie przyrody i krajobrazu.
Na obraz prawa ochrony przyrody Polski, Czech i Słowacji składają się także setki przepisów wykonawczych i związkowych, dorobek orzecznictwa sądowego i literatury prawniczej.
Autor, uwzględniając tło historyczne, próbuje uchwycić główne idee leżące u podstaw prawnej ochrony przyrody i odpowiedzieć na pytania o miejsce prawa ochrony przyrody w systemach prawnych tych trzech państw oraz podobieństwa i różnice w dziedzinie prawnej regulacji ochrony przyrody.
Na podstawie przeprowadzonych badań autor wskazuje na rozwiązania znane w Czechach bądź Słowacji, które mogłyby zostać zastosowane z korzyścią dla przyrody także w polskim prawie ochrony przyrody.