Autor wraca do zapomnianej przez współczesność kategorii tajemnicy, która wydaje się trafnym sposobem wyrażenia rzeczywistości człowieka. Uznaje, iż rozwój człowieka może być właściwym miejscem przybliżenia się do niej, miejscem, w którym osoba ludzka – pojmowana jako tajemnica w obliczu Tajemnicy – może ujawnić się w pełni i realizować. Na koniec ukazuje, w jaki sposób rozwój relacji interpersonalnych wpływa na pełniejsze rozeznanie sprzyjające wychowaniu sumień.
Każdy kto zajmuje się pomaganiem innym ludziom – zarówno pedagog, psycholog, psychiatra czy terapeuta, jak i kapłan, wychowawca czy kierownik duchowy – wyniesie duży pożytek z lektury. Książka jest bowiem syntezą długiego doświadczenia klinicznego i duszpasterskiego oraz wyrazem erudycji psychologicznej jej autora.
Jak odnaleźć wymiar tajemnicy, która otacza ludzką osobę? Na wzór Diogenesa, uzbrojeni w lampę, wyruszmy na poszukiwanie człowieka. Każdy z nas – jako wychowawca siebie i innych ludzi – niech zwróci się ku osobistej historii życia, niech wróci do kolejnych etapów rozwoju, bo tam są miejsca, w których godność mogła zostać zagubiona i gdzie też może zostać odnaleziona. (Franco Imoda SJ)