Książka jest pierwszą monografią twórczości kompozytorskiej Ignacego Jana Paderewskiego, działalności pozostającej w odbiorze społecznym w cieniu jego błyskotliwej kariery pianistycznej oraz aktywności politycznej. Dla Paderewskiego twórczość stanowiła sens istnienia, odzwierciedlenie idei wiecznych, przezwyciężających śmierć. Jako kompozytor był jednym z wybitnych przedstawicieli przełomu romantyzmu i modernizmu w muzyce polskiej.