Dziewięć esejów, tworzących najnowszą książkę Herty Muller, układa się coś w prywatną i polityczną autobiografię pisarki: dzieciństwo w bandyckiej wsi, matka cierpiąca głód na zesłaniu na Ukrainie, ojciec, który zapija swoją esesmańską przeszłość, samobójstwa przyjaciół i popełnione na nich morderstwa oraz emigracyjne życie autorki w Niemczech. "Król kłania się i zabija" to także refleksja nad istotą języka: żyjąc w państwie dyktatury, Müller doświadczyła języka jako narzędzia represji, ale również jako narzędzia oporu wobec totalitarnej władzy.
"Porażająca siła tych esejów kryje się w tajemnicy pięknego języka. Każde ze słów jest poważne, to znaczy waży więcej niż cała książka".
Michael Naumann, "Die Zeit"
"Język Herty Muller wyciosany jest z innego materiału niż ten, jakim przemawia duża część współczesnej literatury niemieckiej, przypominający rozpieszczoną roślinkę pokojową".
Andrea Kohler, "Neue Zuricher Zeitung"