"…Sowieci szczególnie nie cierpieli Włochów. Nienawidzili ich bardziej niż Niemców. Zawsze traktowali ich na froncie wschodnim ze szczególnym okrucieństwem. Za jednym zamachem zajęli trzy wioski. Nikt nie zdążył chwycić za broń. Jeńcy zostali doprowadzeni w pobliże studni i rozebrani do naga. Rozpoczęły się tortury. Kozacy nabierali lodowatą wodę do wielkich wiader i rycząc ze śmiechu, oblewali nią swe ofiary. Było trzydzieści, trzydzieści pięć stopni poniżej zera. We wszystkich trzech wioskach nieszczęśni jeńcy umierali, zamarzając żywcem".
Leon Degrelle (1906–1994) – belgijski polityk, publicysta, pisarz. Przed wojną twórca, ideolog i przywódca katolickiego ruchu społecznego „Christus Rex”, deputowany do belgijskiego parlamentu. Przeciwnik zarówno marksizmu jak i porządku społecznego ustanowionego przez rządy kapitału. Po klęsce Belgii w 1940 roku pozostawał odległy od środowisk kolaborujących z Niemcami. Po 22 czerwca 1941 roku inicjator powstania ochotniczego legionu walońskiego do walki przeciwko bolszewizmowi. W jego szeregach walczył na froncie wschodnim do kapitulacji, przechodząc szczeble od szeregowca do dowódcy brygady. Wielokrotnie ranny i odznaczany, w tym Krzyżem Rycerskim i Liśćmi Dębowymi. Po brawurowej ucieczce samolotem z Oslo do Hiszpanii, spędził tam jako przymusowy emigrant resztę życia, ukrywając się przez pierwsze lata jako obywatel polski Henryk Duran. Po wojnie skazany zaocznie przez belgijski sąd na karę śmierci. Pozostawił bogatą spuściznę pisarską i publicystyczną. Dawał w niej wyraz przekonaniu, że Europa posiada wyjątkową misję do spełnienia i powinna jednoczyć się wokół swego wielkiego kulturowego dziedzictwa. Zmarł 1 kwietnia 1994 roku, w wieku 88 lat.