Z syntetycznym rozmachem autor przedstawił dzieje wierzeń religijnych, koncepcji filozoficznych i naukowych powstałych w okresie między VIII w. p.n.e. a VII w. n.e. na obszarze wyznaczonym przez linie łączące Ateny, Kartaginę, Aleksandrię i Babilon. Dzieło ukazuje splot śródziemnomorskich i judeo-chrześcijańskich korzeni kultury Zachodu, a także sygnalizuje niektóre ciekawe zbieżności miedzy nią a kulturami Wschodu oraz przygotowuje omówienie wpływów arabskich na średniowieczną Europę.