"Książka Juraty Bogny Serafińskiej – pisze we wstępie Andrzej Zaniewski – łączy w sobie cechy powieści epickiej, (…) poematu refleksyjnego (…). Zbiór ballad, utworów zwrotkowych, tercyn, dystychów, sonetów (…) uzupełniają wiersze białe zachowujące jednak rytmikę wewnętrzną, doskonale wpisujące się w całość zamierzonego dzieła. Początkowa opowieść o Behomocie i o kocie Borysie (…) przeobraża się w rozważania ogólne o przemijaniu, pracy pisarza, niespełnionej miłości, tęsknocie i kobiecej samotności, jak w życiu. Sam tytułowy Behemot to demon nowoczesny, posługujący się laptopem i brylujący w sieci (…)".