Jury Nagrody Wielkiego Kalibru dla najlepszej polskiej powieści kryminalnej lub sensacyjnej: Witold Bereś, Piotr Bratkowski, Marcin Maruta, Zbigniew Mikołejko, Janina Paradowska, Marcin Sendecki i Grzegorz Sowula ogłosiło nominacje do Nagrody.
Laureata Nagrody Wielkiego Kalibru poznamy 26 listopada podczas uroczystej gali wręczenia Nagrody Wielkiego Kalibru, która odbędzie się w ramach Międzynarodowego Festiwalu Kryminału Wrocław 2011. Nagrodę ufundował Prezydent Miasta Wrocławia Pan Rafał Dutkiewicz i wynosi ona 25 000 złotych.
Dzień wcześniej – w piątek, 25 listopada – jurorzy spotkają się publicznie z nominowanymi, by zadać im jeszcze kilka pytań, nim podejmą ostateczną decyzję.
Nominowane powieści to:
Tadeusz Cegielski, Morderstwo w Alei Róż
Akcja Morderstwa w alei Róż toczy się w 1954 roku w Warszawie. Tamte czasy mało kto już pamięta i wspomina, rzadko kto potrafi dziś tak plastycznie i sugestywnie odmalować ich atmosferę. Ryszard Wirski, funkcjonariusz Milicji Obywatelskiej, prowadzi śledztwo w sprawie tajemniczej śmierci sekretarza Komitetu Wojewódzkiego PZPR – Bogusława Szczapy. Sytuacja jest trudna, nic nie jest jasne i niczego nie można być pewnym. Kapitanowi Wirskiemu depcze po piętach oficer UB – Mikołaj Kowadło. Okazuje się, że
niepowodzenie Wirskiego ma przynieść jego przeciwnikowi, oprócz uznania przełożonych, także korzyści osobiste. Do odnalezienia „nowego, lepszego mordercy” droga będzie daleka… Tytułowa aleja Róż – ulubione miejsce zamieszkania wysokich rangą urzędników PZPR – powstające kino „Moskwa”, a przede wszystkim plac budowy Pałacu Kultury i Nauki to newralgiczne miejsca stolicy, z których niejedno stanie się grobem dla ludzi i tajemnic.
Tadeusz Cegielski – historyk, wielbiciel kultury popularnej i znawca dziejów Warszawy – zadbał o realizm językowy, nastrój niejednoznaczności, napięcie i dynamiczne dialogi, stopniowo odsłaniające tajemnicę morderstwa i motywacje bohaterów.
Ryszard Ćwirlej, Ręczna robota
Taka była Polska Ludowa! W pełnej absurdów rzeczywistości, gdy picie alkoholu było niemal obowiązkowe, a posiadanie samochodu czy dobrej pralki świadczyło o luksusie, wzajemne zależności w zdobywaniu deficytowych towarów stanowiły spoiwo społeczeństwa.
Kiedy więc 8 marca 1986 roku w pociągu relacji Berlin-Poznań znaleziono ciało przemytnika, skomplikowana społeczna struktura została poważnie naruszona. Brutalne morderstwo miało być dla kogoś ostrzeżeniem. Tylko dla kogo? Odpowiedź na to pytanie nie będzie łatwa. Chociaż chorąży Teofil Olkiewicz jeszcze tego samego dnia dostarczy na komisariat podejrzanego, wszyscy wiedzą,
że są to tylko „działania osłonowe”, mające zaspokoić apetyt zwierzchnictwa na natychmiastowe wyniki. Fakt, że zatrzymany nie ma nic wspólnego z morderstwem, jest zupełnie nieistotny – najważniejsze by zyskać czas i spokojnie prowadzić dalsze
dochodzenie. Obok działań milicji swoje własne „śledztwo” prowadzi też Gruby Rychu, szef poznańskich cinkciarzy. Kto pierwszy odkryje prawdę?
Ryszard Ćwirlej – z wykształcenia malarz i socjolog, na co dzień zajmuje się dziennikarstwem telewizyjnym i gotowaniem obiadów dla całej rodziny. Tuż po ukończeniu studiów na Uniwersytecie Śląskim rozpoczął pracę reporterską w ośrodku TVP w Katowicach, a później w poznańskiej TVP, w której jest wydawcą i reporterem programu „Telekurier”. W 2007 roku zadebiutował powieścią kryminalną Upiory spacerują nad Wartą (Replika) osadzoną w realiach schyłkowego PRL-u. W 2008 roku ukazał się Trzynasty dzień tygodnia (Replika). Ręczna robota (W.A.B.) jest trzecią powieścią autora, a całkiem niedawno ukazała się kolejna: Mocne uderzenie (W.A.B.).
Paweł Goźliński, Jul
Lipiec 1845. Paryż. Wszechobecne błoto tężeje w pomarszczony dywan. Nieregularny rytm kroków przechodniów, końskich kopyt i kół powozów wzbija w powietrze chmury pyłu. Zmieszany z gęstymi wyziewami paryskich kominów wciska się w oczy i zmienia miasto w jego własne widmo. Nad ranem 2 lipca w dół Rue Mouffetard zbiega poprzecinana pasami płomieni ludzka sylwetka. Żywa pochodnia. Emigrant Adam Podhorecki strzela jej w głowę, by skrócić męki. Staje się tym samym pierwszym podejrzanym, ale też wspólnikiem mordercy. Żeby uwolnić się od oskarżenia – i widm własnej przeszłości – będzie musiał rozwiązać zagadkę serii potwornych morderstw. Dochodzi do nich w środowisku polskich emigrantów. Jedną z kolejnych ofiar ma być Mickiewicz. Kto stoi za zamachem na jego życie? Prorok Towiański? Moskiewska ambasada? Bracia zmartwychwstańcy? Francuska policja? Fałszywe złoto? Syfilis? Co ma wspólnego z morderstwami tajemniczy klub haszyszystów? Jak głęboko sięga tajemnica morderstw?
Paweł Goźliński urodził się w Mińsku Mazowieckim w Dzień Dziecka 1971 roku. Studiował w Warszawie na Akademii Teatralnej, Uniwersytecie Warszawskim, w Szkole Nauk Społecznych przy Instytucie Filozofii i Socjologii PAN. Zarabiał m.in. jako poborca
obowiązkowych ubezpieczeń, recenzent teatralny, szef działów kultury różnych gazet, kopacz dołów, malarz silosów, czyściciel chlewów. Dziś jest szefem działu reportażu „Gazety Wyborczej” oraz jej reporterskiego magazynu „Duży Format”. A także współzałożycielem (razem z Mariuszem Szczygłem i Wojciechem Tochmanem) oraz prezesem Instytutu Reportażu. Prowadzi autorskie zajęcia o dramacie romantycznym w Akademii Teatralnej w Warszawie. Od czasu do czasu publikuje w pismach poświęconych teatrowi.
Jul jest jego prozatorskim debiutem, pięć lat temu ukazała się jego książka Bóg Aktor. Romantyczny teatr świata (słowo obraz/terytoria 2005), będąca rozwinięciem doktoratu.
Gaja Grzegorzewska, Topielica
Niedawno temu na Mazurach. Julia wraz ze swoim przyjacielem i telewizyjnym partnerem Wiktorem Bergenem wyruszają do portu w Piaskach. Najpierw poprowadzą kurs dla przyszłych detektywów. Później zamierzają odpoczywać w luksusowym hotelu. Niespodziewane spotkanie z byłym kochankiem Julii, policjantem Aronem Goldenthalem, który wraz z grupą przyjaciół żegluje po jeziorach, zmienia plany detektywki. Postanawia płynąć razem z nimi. Bardzo szybko zacznie żałować swojej decyzji…
Gaja Grzegorzewska (1980), ukończyła filmoznawstwo na Uniwersytecie Jagiellońskim. Miłośniczka kryminałów. Adeptka brazylijskiej sztuki walki – capoeiry. Twórczyni cyklu o prywatnej detektywce, Julii Dobrowolskiej. Debiutowała w 2006 roku
powieścią Żniwiarz (EMG). Za następną powieść o przygodach krakowskiej detektywki Noc z czwartku na niedzielę otrzymała nominację do Nagrody Wielkiego Kalibru. Wciąż najmłodsza, chyba, polska autorka kryminałów.
Wiktor Hagen, Granatowa krew
Główny bohater Granatowej krwi – Robert Nemhauser – jest ojcem bliźniaków (Cyryla i Metodego), mężem, funkcjonariuszem stołecznej policji, który ze względów finansowych musi wieczorami pracować jako… kucharz. Nudę i rutynę jego pracy przerywa śledztwo związane ze śmiercią żony znanego prezentera telewizyjnego z czasów PRL-u. Dochodzi do dwóch kolejnych zabójstw, powiązanych z pierwszym. Poszlaki prowadzą na manowce, okoliczności popełnienia zbrodni są pełne absurdów. Robert, wraz
ze swoim policyjnym partnerem Mariem, który jest jego zupełnym przeciwieństwem, zaczyna odkrywać klucz, według którego morderca wybiera swoje ofiary. Sprawę zaciemniają tajemnice przeszłości, walka o pieniądze i wpływy polityczne oraz machinacje światka mediów.
Wiktor Hagen – tajemniczy autor kryminałów Granatowa krew (W.A.B. 2010) i Długi weekend (2011), urodził się na początku lat siedemdziesiątych w Polsce. Matka była Polką, ojciec Francuzem. Pierwsze lata życia spędził w krajach arabskich: jego ojciec wykładał historię na uniwersytecie w Kairze, zaś w Aleppo prowadził badania nad historią miasta. Mieszkał na zmianę we Francji i w Polsce. Studiował antropologię kultury na uniwersytecie w Aix-en-Provence. Po ukończeniu studiów pomagał przyjacielowi prowadzić restaurację w Paryżu. Spędził kilka miesięcy w Indiach, kręcąc filmy dokumentalne i robiąc zdjęcia dla polskich i zagranicznych pism. Pasjonat gotowania w różnych stylach oraz fotografii. Z przekonania alterglobalista, domator i zapalony podróżnik, nieustannie stara się pogodzić te sprzeczności. Interesuje się psychologią, historią jedzenia, historią zbrodni, lubi także
literaturę dziecięcą.
Adam Ubertowski, Inspektor Van Graaf
Doktor Figlon, wybitny specjalista w dziedzinie metateorii, za namową przyjaciela, inspektora Van Graafa, postanawia spędzić urlop w modnym nadmorskim kurorcie. Nie wie, że proponujący mu wyjazd do Sopotu policjant ma w tym własny cel. Figlon będzie musiał zmierzyć się z najtrudniejszą zagadką kryminalną w swojej karierze policyjnego konsultanta.
Adam Ubertowski (ur.1967), prozaik, kojarzony z nurtem prozy postmodernistycznej, psycholog biznesu. Autor powieści Podróż do ostatniej strony (pod pseudonimem Hubert Adamowski,1995), Szkice do obrazu batalistycznego (1998), Szczególny przypadek pani Pullmanowej (2001), Bicz Boży (2003), Rezydenci (2005).
Marcin Wroński, Officium Secretum. Pies Pański
Dominikanin, ojciec doktor Marek Gliński wraca do Lublina po dwudziestu latach nieobecności. Oficjalnie – jako wykładowca Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, nieoficjalnie – jako wysłannik tajnego watykańskiego Officium. Władze kościelne dobrze przygotowały jego powrót, jednak Gliński zdziwi się, jak wiele osób wciąż pamięta go jako „Kleryka”, agenta SB. Żeby wykonać powierzone przez zwierzchników zadanie, Gliński musi pokonać opór kazimierskich franciszkanów, którzy pilnie strzegą tajemnic swojego klasztoru, a przede wszystkim stawić czoło własnej przeszłości i dręczącym go wyrzutom sumienia. Kolejnych problemów przysporzy zagadkowa śmierć jednego z franciszkanów oraz pewna studentka KUL-u, gotowa wykorzystać sprawę prześladowania swojego ojca w latach 80., żeby zrobić karierę w lokalnych strukturach partii. Co gorsza, lubelski dziennikarz i policjant z Puław nie spoczną, póki nie poznają całej prawdy o Glińskim.
Marcin Wroński – prozaik, dziennikarz, redaktor. Debiutował zbiorem opowiadań Udo Pani Nocy (1992), pisał prozę postmodernistyczną, fantastykę, książki dla dzieci. Jego wielką pasją literacką jest pisanie o dawnym Lublinie, czego dał wyraz ostatnio w Piękne jesteście przyjaciółki moje i w serii kryminałów retro o komisarzu Maciejewskim: w Morderstwie pod cenzurą (2007, książka nominowana do Nagrody Wielkiego Kalibru) oraz w Kinie „Venus” (2008, książka zgłoszona do Paszportu „Polityki”).
(źródło: materiały Wydawnictwa EMG)